آیت الله العظمی حاج سید موسی شبیری زنجانی فرمودند : روایت مرسله ای توسط آقا سید محمّد

 زنجانی ، پدر حاج آقا رضا زنجانی از مرحوم اقا احمد قمی که از علمای بزرگ تهران و پدر حاج شیخ

 محمّد تقی قمی بودند ، نقل شده است که فرمودند : در درس خارج ایشان شرکت می کردم و ایشان

 فرمودند : این دعا را بخوانید :  « اَللّهُمَّ أسئَلُکَ بِحَقِّ فاطِمَة و اَبیها وَ بَعلِها و السِّرِ المُستَودَعِ فِیها ، أن

  تُصَلِّیَ عَلی مُحمدٍ و آل مُحمَّد »  سپس قرآن را باز کنید و به صفحه اول نگاه کنید ، کَاَنَّهُ وحی مُنزل

  است.

                    \/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/

 پیامبر اکرم ( ص ) :   هر که چشمش به دست مردم باشد اندوهش دراز و افسوسش پایدار شود.

 پیامبر اکرم ( ص ) :   بسا خواهش و لذتی که دمی بپاید امّا اندوهی دراز بر جای گذارد.

 امام علی ( ع ) :   اندوه نیمی از پیری است.

 امام علی ( ع ) :   اندوه بدن را آب می کند.

 امام علی ( ع ) :   هر که بر کسی خشم گیرد که توان آسیب رساندن به وی را ندارد اندوهش دراز گردد

  و خود را عذاب دهد.

 امام علی ( ع ) :   شستن جامه ها غم و اندوه را می برد.

 امام صادق ( ع ) :   اگر همه چیز به قضا و قدر است پس اندوه چرا؟!

 امام صادق ( ع ) :   اندوهها ناخوشیهای دل هستند ؛ همچنان که بیماریها ناخوشیهای تن.